BAAL ili Bel (sirsko kanaanski »gospodar«), glavni bog Babilonaca, bog nebeskog svoda, sunca, oplođuje zemlju, otac bogova i vladar zemlje, ali, kao što grčki bog sunca Apolon svojim strelicama šalje i kugu, tako i B. kao Moloh označuje sunčev žar, koji razara i kojemu se ljudske žrtve prinose. Posvećen mu je bik, a simboli su mu prijestol i tijara. U doba sudaca i kraljeva raširio se B-ov kult među Židovima, pa su ga proroci morali pobijati. Ima i geografskih i ličnih imena izvedenih od B., na pr. Baalbek u Siriji; Belsazar (babilon. Bel-šar-ussur »da bi Bel čuvao kralja«), ime babilonskog kralja. B. označuje i babilonskog boga Marduka, koji se i u apokrifima spominje. → Belzebub.