BATIĆ PREKIDAČ (Wagnerov ili Neefov batić) je najstarija vrst prekidača. Upotrebljava se kod manjih Ruhmkorffovih induktora za prekidanje primarne struje. Nasuprot elektromagnetu F (sl. 1.) stoji na elastičnom kovnom peru komad mekog željeza A, a na istom peru nalazi se pločica od platine. Nasuprot njoj stoji štapić od platine u. Dok je štapić u dodiru, struja iz baterije je spojena, pa elektromagnet privuče željezo A. Ali tim se prekine dodir kod u, struja je prekinuta, elektromagnet otpusti željezo, pa se kod u opet uspostavi dodir, i t. d. Obično je batić namješten na samom induktoru tako, da kao F služi njegova primarna uzvojnica sa željeznom jezgrom. Isti spoj ima i električno zvonce. Kod njega željezo A nosi jedan batić, koji udara u zvono. Zujalo (sl. 2.) je minijaturni batić prekidač, a upotrebljava se u vezi s električnim titrajnim krugom od samoindukcije L i kapaciteta C, da bi se u ovome uzbudile slabe visokofrekventne struje u svrhu mjerenja. S je malen elektromagnet, w je otpor, koji leži paralelno s njim.