CORRADINI, 1. Antonio, * Este potkraj 17. st., † Napulj 12. VIII. 1752, talijanski kipar. Učio je u Mlecima kod svog kasnijeg tasta A. Tarsia, s kojim je izvodio radove na pročelju crkve S. Eustachio. Djelovao je u Italiji, Austriji i Saskoj. U Mlecima je 1720 izveo ukrase na novom Bucintoru, u Beču 1731 po nacrtima Fischera von Erlacha figuralne dijelove na studencu na trgu Hoher Markt, grob sv. Ivana Nepomuka u praškoj stolnoj crkvi, u Dresdenu 1734 mramorne grupe i vaze (Grosser Garten). Vrativši se u Italiju radio je u Rimu i Napulju. C., izvrstan dekorator, predstavnik je mletačkog kiparstva 18. st., koji radi u stilu Berninijevu.

LIT.: E. Tietze-Conrat u Th.-B. ALBK, VII.A. Sch.

2. Enrico, * Samminiatello (Firenca) 20. VII. 1865, † Rim 10. XII. 1931, talijanski književnik i politički pisac. Bio je novinar, senator, državni ministar. Aktivan duh; htio je obnavljati i na književnom i na političkom polju. Pokreće književne časopise, piše kritike, romane, novele i drame. Osnivač je talijanskog nacionalizma; 1911 počinje izdavati glasilo pokreta L’Idea nazionale. Svoje promičbene članke i govore sabira u knjigama, među kojima su Il volere d’Italia (1911), Nazionalismo e democrazia (1913), Il nazionalismo italiano (1914), La marcia dei produttori (1916), Il regime della borghesia produttiva (1918). Zalaže se za sindikalizam. Pristupa fašizmu zajedno sa svojim pokretom: L’unità e la potenza delle nazioni (1922), Discorsi politici (1923), Fascismo vita d’Italia (1925), La riforma politica in Europa (1929). C. je više apostol negoli mislilac, više estet negoli pjesnik. Talijanski je nacionalistički pokret utjecao na našu predratnu mladež; u njenoj se političkoj orijentaciji nalaze odjeci Corradinijevih misli (v. hrvatske omladinske listove od 1913 dalje).

LIT.: L. Russo, I narratori, Rim 1923; B. Giuliano, La dottrina nazionalista e E. C., Firenca 1924; L. Amoruso, Il sindacalismo di E. C., Palermo 1930; P. L. Occhini, Corralini, Firenca 1933.M. D-ić.