CARRERA, 1. José Miguel, * Santiago 15. X. 1785, † Mendoza 4. IX. 1821, čilski general i političar. U Španjolskoj se istaknuo u ratu protiv Francuza, a vratio se u Čile, kad je ondje buknula revolucija. Vojnički pokret od 15. XI. 1811 digne ga na čelo izvršnog odbora te preuzme u svoje ruke vodstvo narodnog života. U vrijeme od 1811 do 1814, koje Čilenci smatraju junačkim vijekom svoje domovine (patria vieja) i početkom svoje autonomije, sastavlja prvi ustav. Neprijateljstva i promjene, koje nastadoše za rata protiv Španjolaca, primoraše ga, da vlast prepusti svom najvećem protivniku B. O’Higginsu i da pobjegne. U Buenos Airesu, Sjedinjenim Državama i Argentini spremao je pothvate, da se ponovno domogne vlasti, ali je ulovljen i smaknut u Mendozi, gdje padoše i glave njegove braće.

LIT.: Diario militar del general J. M. C., Santiago 1900; Homenaje de la Sociedad Chilena de historia y geografia a la memoria del general don J. M. C., Santiago 1921; Actas del Cabildo de Santiago durante el periodo llamado de la patria vieja (1810—14), Santiago 1910; B. Sanchez Alonso, Fuentes de la historia española e hisp.-amer., 2. izd., Madrid 1927. J. N.

2. Rafael, * Guatemala 24. X. 1814, † 14. IV. 1865, predsjednik Guatemale; mješanac. U jednoj revoluciji protiv federalne srednjoameričke vlade domogao se vlasti. Bio je neobrazovan i okrutan despot. Od 1847 do smrti željeznom je rukom upravljao Guatemalom kao predsjednik i zapriječio, da se uspostavi savez država Srednje Amerike.