ABBAS I. VELIKI, * 1557, umro 1628, perzijski šah. Poslije svršenog građanskog rata, koji je buknuo pri koncu vladavine njegova oca šaha Muhameda iz dinastije Sefevida (Safaida), proglašen je A. šahom, pa svladavši svog takmaca, uđe 1587 u glavni grad Kasvin. Pokorivši građanskim ratom ojačane vazale, stvori stalnu vojsku kao potporu prijestolju, kojom rastjera Uzbeke iz Korasana, otme Turcima provincije Aserbejdžan, Širvan i Georgiju (1603—1607), a 1623 osvoji Bagdad. U savezu s Englezima uze Portugalcima njihovu koloniju Ormuz u Perzijskom zalivu 1622. U vjerskom pogledu isticao se mržnjom prema sunitima, dok je prema kršćanima bio tolerantan, pa su na pr. Španjolsku na njegovu dvoru u Isfahanu zastupali redovnici. Svoju prijestolnicu Isfahan ukrasio je velebnim zgradama.