AD LIBITUM (lat. „po volji“), oznaka u glazbi, kad se želi, da izvađač izvede neku kompoziciju ili njezin dio slobodno, t. j. bez obzira na oznaku tempa i takta. A. l. (ili ad lib.) može označivati i to, da jedan ili više instrumenata može otpasti iz instrumentalnog sastava, koji skladatelj propisuje u partituri; na pr. corni ad lib. znači, da dionica rogova nije obligatna. Ad lib. kao oznaka pjevačke solističke dionice (poneki skladatelji pišu onda u partituri za ostale instrumente i oznaku »colla voce«) dopušta pjevaču ili pjevačici, da dio kompozicije smije izvesti i interpretirati slobodno, bez obzira na trajanje označenih notnih vrednota i prema svom osjećanju; upotrebljava se naročito u opernoj literaturi za označivanje istaknutih dramatskih mjesta u recitativima.