ADAMSKO KOLJENO (sjeme, potomak). Po našim nar. pjesmama pripada mu žena stalna, nepokolebljiva, dobra i plemenita. Ne stoji ni u kakvoj vezi s Adamom, koji vrijedi kao Božji, rajski, dobar, nego s »adamantski« (grč. adamas »neukrotiv«), pa sa »adamant«, najtvrđe željezo, a kasnije i s »diamant«, tvrd dragi kamen. Možda je izraz potekao iz kojeg apokrifa o svojstvima Adamovim (poredi tal. carattere adamantino). Druga je predodžba: Kad žena redom rodi samo muško ili žensko dijete, to je dijete »adamsko koljeno«, obično nesretno, ali slatke krvi, milostivo i osjetljivo (poredi kod Slovenaca »desetnik« ili »desetnica«).

LIT.: V. Blažinčić, Nar. pjes. (u Slavoniji), Petrinja 1920, s. 89; Nar. pj. Ropstvo Stojana Jankovića; J. Veselinović, Adamsko koljeno.