ELBURS (Alburs), najviše gorje u Perziji između Kaspijskoga mora i Iranske visočine sastavljeno od kamenja kristalinske starosti do terciara. Za jakoga boranja provalile su vulkanske mase i odkrile staro kamenje, a pojavile su se solfatare. E. počinje na Z sa Samanom iznad Teherana, dalje se nadovezuje najviši odjel Tacht-i-Soliman, koji je i ljeti pod sniegom, a zemlja je oko njega sielo staroga plemena Izmailaca. Zatim se pruža pod imenom Elburs s trahitnim vrhom Demavendom (5670 m). Oko Demavenda su mineralna vrela i solfatare. Ovaj dio ide prema SI do sedla Pylae Caspiae, do Šah-i-Kuh (4000 m), a s se strana spušta u tavanima do Kaspijskog mora. Na j je strani granica drveću 2500—2600 m, s je strana gola, samo riedkim grmljem prekrivena. Stanovnici su u svakoj dolini izolirani; mješavina su kavkazka i iranska, a vjerom šiiti. E. je bogat bakrenim i željeznim rudačama, a na Demavendu ima nafte.M. Š.