EKSUDAT (lat. exsudatum od exsudare »izznojiti«) je uviek posljedica upale, dakle je patoložki produkt, i to obično u obliku tekućine. Ta tekućina ili prožimlje upaljena tkiva ili se nakuplja u tjelesnim šupljinama kod upale njihova pokrovnog sloja, t. zv. seroze (→ eksudacija). Eksudat je bistar, ponešto žućkast (serozni), ili je mutan, gust, žućkasto zelenkast (gnojni), ili je crvenkast (krvavi, hemoragični e.). Ove tri glavne vrste eksudata mogu se međusobno i kombinirati. Od drugih tjelesnih tekućina razlikuje se visokom specifičnom težinom, koja iznosi preko 1015, bogatstvom na bjelančevinama (40—60‰) i upalnim stanicama. Gnojni eksudat sadržava vrlo mnogo gnojnih tjelešaca, a to su uglavnom regresivno promienjena biela krvna tjelešca. Bjelančevinasti sadržaj ovisi uglavnom o količini fibrina. Kod fibrinoznih upala je fibrin glavni činbenik eksudata. Serozni eksudat ima malo upalnih stanica te je zbog toga bistar. Nakupljanje gnojnog eksudata u tjelesnim šupljinama naziva se empiem (empyema), a seroznog hydrops.S. S.