DŽAMBAS, rieč perzijskog podrietla, složena od džan »duša« i glagolskog koriena bāz, infinitiv bahten »igrati se«, pa prema tome znači čovjeka, koji se igra svojom glavom. U početku osmanlijske vladavine zvali su se džanbaz, pl. džān bāzān neredoviti, vrlo smioni vojnici, koji su logorovali u primorskim krajevima Male Azije. Selim II. ih je dokinuo. Kasnije džānbāz znači igrač na užetu, cirkuski jahač, vješt ili okretan čovjek ili trgovac konjima. U potonjem značenju upotrebljava se i kod nas.Š. S.