ALELUJA (hebr. »hvalite Boga!«), hvalospjevni poklik, sastavljen od 2. lica plur. imperativa hebr. glagola halal (»hvaliti«, »slaviti«) i skraćenog oblika »imena Božjega« Jah (mjesto Jahveh »Onaj koji jest«). Nalazi se u psalmima, koji su nastali poslije sužanjstva babilonskoga. U Tobijinoj knjizi prorečeno je, da će u Mesijino doba po ulicama odjekivati Aleluja (Tob. 13, 22). U Novom Zavjetu spominju se u Apokalipsi (19, 1 ss), a ponavlja se mnogo kao pripjev u katoličkoj liturgiji u uskrsno vrijeme.