DEL LUNGO, Isidoro, * Montevarchi (Arezzo) 20. XII. 1841, † Firenca 4. V. 1927, talijanski književnik. Najprije profesor gimnazije. Zatim kao član, kasnije i predsjednik Akademije della Crusca u Firenci, radi redovno na njenu rječniku (Vocabolario...). Predsjednik je društva »Societa Dantesca Italiana«, državni senator (1906) te prijatelj i suradnik Carduccija. Osobito dobro pozna talij. jezik, stari i živi, pa je jedan od najboljih izdavača starih talij. tekstova. Odlično prikazuje život, politiku, književnost i umjetnost Toskane 14. i 15. st., a Danteu posvećuje mnoge izvrsne rasprave i predavanja. Pripada historijskoj pozitivističkoj struji književne povijesti. Pisao je i propagandistički, kao na pr. o talij. iredenti u knjižici Dalmazia italiana (Bologna 1921).

BIBL.: Leggende del secolo XIV., Firenca 1863; Poesie di A. Poliziano, Firenca 1867; Beatrice nella vita e nella poesia, Milan 1891; La figurazione storica del Medio Evo ital. nel poema di Dante I.—II., Firenca 1891; Dal secolo e dal poema di Dante I.—II., Bologna 1898; Conferenze fiorentine, Milan 1901; La donna fiorentina del buon tempo antico, Firenca 1906; Patria italiana (conferenze) I.—II., Bologna 1909-12; Storia d’un piccol libro de’ tempi di Dante (Dino Compagni, Cronaca), I.—II., Milan 1917—18; I Bianchi ed i Neri, 2. izd., Milan 1921; Gli amori del Magnifico Lorenzo, Bologna 1924; La prosa di Galileo, Firenca 1925.

LIT.: A. Gigli i C. Mazzi, L’opera letteraria e civile di I. D. L., Firenca 1922; Epistolario fra G. Carducci e I. D. L. (1858—1905), priredio A. Del Lungo, Firenca 1938.M. D-ić.