DELAROCHE, Paul Hippolyte, * Pariz 17. VII. 1797, † Pariz 4. XI. 1856, francuski slikar, glavni predstavnik franc. ilustrativnog povijesnog slikarstva prve polovine 19. st. Bio je najznatniji Grosov učenik, a u svoje vrijeme jedan od najslavljenijih slikara. Izvrsno je poznavao svoj posao, a nastojao je uskladiti Ingresov klasicizam s romantičnim koloritom Delacroixovim. Njegove povijesne slike, pune scenskih postava, dramski su rječite, a prikazuju gotovo uvijek tragične momente iz života slavnih ljudi, navlastito iz engleske političke povijesti. Jedna je od najpoznatijih njegovih slika Smrt kraljice Elizabete (1827, Louvre), kao i Djeca kralja Eduarda (1831, Louvre). Danas se njegova umjetnost manje cijeni nego za njegova života. Moderni su ga kritici okrivili, da su njegov »prividni« realizam i sva scenska pomagala, kojima je ukrašavao slike, bili glavni krivci prosječnog ukusa šire umjetničke javnosti u Evropi kroz dobar vremenski odsjek 19. st.

LIT.: S. de Lalaing, Les Vernet, Géricault et Delaroche, Pariz 1887.V. H-n.