DEKSTRINI su polisaharidi (ugljikohidrati slični škrobu, istoga empirijskog sustava, ali manjih molekula nego škrob, pa zato veće topljivosti); ljepljivih su svojstava te služe kao nadomjestak za arapsku gumu (ljepila za marke, kuverte, biljege i sl.). Postaju: 1. prženjem suhog škroba kod 160 do 200° C, 2. prženjem škroba navlaženog sa 0,1—0,15% solne ili dušične kiseline kod 110—140°C i 3. djelovanjem dijastaze na škrob u rastopini kod 50° do 65° C. Njihov postanak tumači se kao postepeno cijepanje molekule škroba, koji je nastao polimerizacijom dijamiloze (C₁₂ H₂₀ O₁₀), pa mu pripada formula (C₁₂ H₂₀ O₁₀)n, ili — kako se obično piše — (C₆ H₁₀ O₅)n. Ako se od te molekule oduzima jedna po jedna molekula dijamiloze, postaje najprije amilodekstrin, koji s jodom reagira ljubičasto, onda eritrodekstrin, koji se jodom bojadiše crveno, zatim ahrodekstrin i napokon maltodekstrin. Potonja dva dekstrina više ne reagiraju s jodom, lakše se otapaju u vodi i slabije su ljepljivosti.M. M.

D. je najvažniji ugljiko-hidrat u t. zv. »dječjim brašnima«, u pivu i u kori kruha. U kuhinji stvara se prženjem brašna (dekstrinizacijom), koji se u crijevima veoma dobro rezorbira. Osim toga još povećava probavljivost drugih jela u želucu.E. M.