DECIJE (Decius), obiteljsko ime (nomen gentile) plebejskog roda, često spominjano u rimskoj povijesti. Najviše se spominju: 1. Publije Decije Mus (P. Decius Mus), vojnički tribun 343 spasio je (po Liviju) rimsku vojsku, opkoljenu od Samnićana. 2. Publije Decije Mus (P. Decius Mus), sin prijašnjega, konzul 312 i 308, magister equitum 306, kao cenzor 304 pokušava ukloniti demokratske reforme, što ih je uveo njegov prethodnik Apije Klaudije Ceko. Kao konzul po treći put pobijedio je kod Maleventa 297 Samnićane. G. 295 četvrti put konzul u bitci kod Sentina protiv Samnićana i Gala pridonio je odlučan dio pobjedi time, što se je dobrovoljno posvetio smrti. Taj je čin uzveličao pjesnik Akcije u tragediji Aeneadae ili Decius. 3. Publije Decije Mus (P. Decius Mus), sin prijašnjega. Kao konzul pobijeđen je u bitci. Vjerojatno je, da se i on žrtvovao smrti, te je pao u tom boju. — 4. Decije (Imperator Caesar C. Messius Quintus Traianus Decius Augustus) * kod Sirmija ili u Budaliji (Panonija Donja) oko 200 pos. Kr., † kod Abrita ljeti 251 pos. Kr., rimski car. Poslan od cara Filipa kao vojskovođa u Meziju i Panoniju borio se protiv Gota; 249 od vojske izvikan za cara pobjeđuje kod Verone Filipa, koji je tu poginuo. Nastoji podići ugled države oslanjajući se na start rimske običaje, te tako dolazi do progona kršćana, u kojima vidi opasnost za stari poredak. U bojevima s Gotima pobijeđen kod mjesta Beroea (Stara Zagora) povlači se u današnju Dobrudžu, gdje je u daljim bojevima zaglavio kod Abrita (Abritus) kao i njegov stariji sin.V. P-k.